Artykuł omawia dwie główne asymetrie w Unii Gospodarczo-Walutowej (UGW), które powstały na przestrzeni ostatnich dwóch dekad, tj. od momentu wprowadzenia wspólnej waluty „euro”. Od początku utworzenia UGW wymieniana jest asymetria we wspólnym obszarze unii gospodarczej (mniej scentralizowana polityka fiskalna) w porównaniu z unią walutową (z zarządzaniem ponadnarodowym). Ponadto na tle kryzysu zadłużenia państw członkowskich w 2010 roku ujawniła się druga asymetria: między „rdzeniami” państwami członkowskimi strefy euro a państwami z jej „peryferii”. Każda z tych dwóch asymetrii stworzyła szereg wyzwań – politycznych i instytucjonalnych – w obszarze polityki fiskalnej. W trakcie kryzysu wywołanego pandemią koronawirusa z 2020 roku, po raz kolejny budzą się główne idee polityczne podważające stabilność i trwałość funkcjonowania UGW. W związku z tym badanie zostało oparte na analizie literatury.